Anita Damas

Analogie są chwilami, fazami, dniami i nocami. Dotyczą mojego życia i sztuki, gdzie jedno jest analogią drugiego. Analogie są mną i są we mnie. Moje życie to analogia tego kim jestem, a moja sztuka jest analogią mojej codzienności. Wszystko co wynika ze mnie jest gestem i śladem, które utrwalam w codzienności. Czy zwyczajnej, czy magicznej, realnej, czy nierealnej? Odpowiedź jest bez znaczenia, zaś faktem jest cykliczność. Jestem w każdej z faz ekspresji. Jestem informelem, z którego wyłaniam rzeczywistość. Tworzę żywioł. Czy to abstrakcja, kiedy jestem tym co stwarzam? W moim życiu jest tylko barwa, forma i proces. Reszta jest interpretacją – moją i Waszą. Odkrywam siebie, dzięki temu mogę dopowiedzieć wszystko. Mój rozum i emocje to analogie sprawcze. Moja pamięć, uczucia i codzienność. Czy może wieczność? Jakie to ma znaczenie? Wyśniłam sobie to wszystko, taka jest moja jawa i taki jest mój dzień.